Doktorze! Doktorze! co mi jest
To supermarketowe życie ciągnie się
Jak wygląda życie uczuciowe kolorowego telewizora
Jaki jest okres przydatności nastoletniej królowej
Kobieto zachodu
Dziewczyno zachodu
Ogar dziennikarstwa węszy w powietrzu
Gdy Jessica Hahn odchodzi
On chwyta się tego symbolu
Rozłączenia
Przyciągnięty złuszczającym się uczuciem
Celebryta dla zgnębionych ochrania ślicznotkę
Kobieto zachodu
Dziewczyno zachodu
A dzieci Melrose
Popisują się
Czy zero bezwzględne jest wystarczająco zimne
A w dolinie ciepło i czysto
Maluchy siedzą przed ekranami telewizorów
Brak myśli by myśleć
Brak łez by zapłakać
Wszyscy wyssani do sucha
Aż do ostatniego oddechu
Barman co mi jest
Dlaczego brakuje mi tchu
Kapitan powiedział pani wybaczy
Ale ten gatunek ubawił się na śmierć
Ubawił się na śmierć
Ubawił się na śmierć
Przyglądaliśmy się jak tragedia się rozwijała
Robiliśmy to co nam kazano
Kupowaliśmy i sprzedawaliśmy
To był największy spektakl na Ziemi
Ale kiedy się skończył
Wzdychaliśmy oooch i aaach
Prowadziliśmy nasze samochody wyścigowe
Zjadaliśmy nasze ostatnie słoiki kawioru
A gdzieś daleko w gwiazdach
Obserwator o przenikliwym wzroku
Wyśledził migające światło
Naszego ostatniego hurra
A gdy znaleźli nasze cienie
Zebrane dookoła telewizorów
Poszli za każdym tropem
Powtórzyli każdy test
Sprawdzili wszystkie dane na swoich listach
I potem obcy antropologowie
Przyznali, że są zakłopotani
Ale eliminując każdą możliwą przyczynę
Naszego smutnego końca
Zanotowali jedyne wyjaśnienie, które pozostało
Ten gatunek ubawił się na śmierć
Brak łez by zapłakać, nie zostały żadne uczucia
Ten gatunek ubawił się na śmierć
(przełączanie kanałów)
Alf Razzel : Lata później zobaczyłem nazwisko Billa Hubbarda
na liście zaginionych pod Ares w trakcie ceremonii żałobnej. Kiedy zobaczyłem
jego nazwisko, byłem całkiem jak skamieniały. To było tak, jakby teraz nagle
był istotą ludzką, zamiast jakimś koszmarnym wspomnieniem tego, jak musiałem go
zostawić, te wszystkie lata temu. Poczułem ulgę i od tej pory jestem
szczęśliwszy, bo przedtem zawsze jak myślałem o nim, zadawałem sobie pytanie :
„Czy było jeszcze coś co mogłem zrobić?” ( w tle: wolałbym umrzeć, wolałbym
umrzeć). I to zawsze tak jakby mnie martwiło. Zobaczywszy go, jego imię na tej
liście, wiesz, na ceremonii jest zawsze ta tajna, taka lista, ze wszystkimi
nazwiskami – i zobaczenie jego nazwiska na tej liście na ceremonii żałobnej, w
pewnym sensie zrzuciło mi kamień z serca, jeśli tak mogę powiedzieć.
Kobieta: Kiedy to było kiedy zobaczyłeś jego imię podczas
tej ceremonii?
AR : Kiedy miałem 87 lat, to będzie w roku, 1984.
Tytuł oryginału : „Amused to death”
Autor : Roger Waters
To już ostatni utwór z płyty „Amused to death” z 1992 roku.
