Październik 2016

1 października 2016

Dziś oddaję się całkowicie marzeniom i przenoszę w całkiem inny świat.

Wrócę jutro, papa. 

2 października 2016

Fajnie było.

Musze to powtórzyć.  

3 października 2016

Miotam się między beznadziejnością rozstania a poczuciem, że dobrze mi ono zrobi… A może nie tylko mnie.

4 października 2016

Wieje jakby się kto powiesił. Głowa mnie boli. Smutno mi.

5 października 2016

Udało mi się załatwić dermatologa. Jeszcze dwa papiery i będzie komplet.

Och, jak to miło dostawać takie maile jak wczoraj…  

7 października 2016

Wczoraj nawet nie miała siły tu wejść… Strasznie jestem zmęczona… 

Za to dziś znów bardzo miły mail.  Niech tak trwa, proszę…  

8 października 2016

Cały dzień bym najchętniej spała. Ale zmuszam się do jakiejś aktywności.

Tęsknię…

9 października 2016

Skończyłam układać puzzle!!! 

Wszystko przyklejone, dziura załatana, zalakierowana. Stoi i wygląda. 

Dodając do tego dzisiejszy mail – happy  

10 października 2016

Padam na twarz…

12 października 2016

Nie miałam siły wczoraj nawet się tu zalogować…

Wizyta u lekarza bardzo pomyślnie. Wyniki lekko w dół, leki bez zmian. Dał zwolnienie, kazał nabierać sił.

Zawiozłam papiery do wydziału niepełnosprawności.

Dziś cały dzień śpię.

Tęsknię…

13 października 2016

Powoli dochodzę do siebie. Dziś nawet posprzątałam w salonie. Łącznie z myciem kanapy w środku. Byłam też na krótkim spacerku z reklamacja tuszu do komputera. I pranie zrobiłam. 

Tylko że tęsknota mnie zżera…

14 października 2016

Dziś znów mi gorzej… Mam wrażenie, że depresja mi się spod leków przebija… Uodporniła się cholera, czy co?…

15 października 2016

Tęsknię i mi źle…  

16 października 2016

Poćwiczyłam – to mi zawsze dobrze robi.

Zimno w tym domu.

Depresja dokucza.

Tęsknię.

17 października 2016

Bardzo miły mail dziś rano 

Posprzątałam, wyprałam, byłam na spacerze. Za chwilę trochę popracuję, a potem relaks przy serialu.

18 października 2016

Od rana poszalałam robiąc różne rzeczy, a teraz oklapłam. Ale może uda mi się nie poddać i zrobić ćwiczenia, kąpiele i smarowania.

Dostałam wezwanie na komisję, 24.10.

19 października 2016

Nie ma, nie ma, nie ma…

I tego nie ma, i tego nie ma i tamtego też nie ma…

Jak żyć z takim niemaniem?…

20 października 2016

Przeżywam jakieś załamanie pod tytułem „aaa, wszystko mi jedno”… I kolejną fazę niby akceptacji, że niektórych rzeczy nie mogę mieć. Niby akceptacji, bo wiem z poprzednich doświadczeń, że to jest chwilowa akceptacja. Choć może tym razem tak nie będzie.

Dziś się spodziewam odwiedzin A. Przegadamy?

21 października 2016

Zrobiłam zakupy.

Zaczęło padać.

Gotuję.

Sensu nie widać.

22 października 2016

Dziś wyczytałam, że depresja może być skutkiem niewłaściwych połączeń w mózgu.

Zdecydowanie…

23 października 2016

Pytanie „Czy ktoś to w ogóle czyta?” chodzi mi dziś po głowie. I nie mogę się go pozbyć. Przykro jest takie coś zobaczyć, jak się jest regularnym czytelnikiem i komentatorem. Znaczy ja się nie liczę?

24 października 2016

Pierwszy dzień w pracy po zwolnieniu. Ciężko, ale dałam radę. Może się rozkręcę i pociągnę trochę.

Szefostwo miało problem z moim środowym wezwaniem. Ale się rozwiązał.

Zaraz na druga część pracy.

Tęskno mi i przygnębiona jestem…

25 października 2016

Jestem strasznie zmęczona. Te wtorki mnie zabiją…

Jutro komisja.

27 października 2016

Jestem raczej wściekła na cały świat.

28 października 2016

Dostałam orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, na zawsze.

Jestem bardzo zadowolona, uważam, że właściwie mój stan ocenili.

29 października 2016

Jestem w dziwnym nastroju.

Wkurzona na M. Z powodu różnych rzeczy przeszłych. Niby nic nowego się nie wydarzyło, a jednak. Chyba ostatnia maleńka kropelka przepełniła czarę.

Wczorajszy „wyrok” przyjęła z dużym zadowoleniem. Za dużym, żeby było to normalne. Dziś nad ranem mnie olśniło, że cały czas mi się wydawało, że ludzie mi nie wierzą, jaka jestem naprawdę chora. A teraz mam na to PAPIER. Crazy, aren’t I? Ale w końcu na głowę też się leczę, nie?

Dziś padał grad.

30 października 2016

Korzystając z tego, że dziś mam siłę, pozamiatałam, umyłam podłogi, pozmywałam, wstawiłam pranie, poćwiczyłam kręgosłup, natarłam włosy naftą i przygotowałam ciasto. W planie jeszcze zarobienie chleba.

Nastrój nadal taki sam. Dziwny. Plus śnił mi się ojciec, który tak usilnie mnie namawiał na większe ubezpieczenie mieszkania, że zaczęłam podejrzewać, że chce po mojej śmierci mieć z tego kasę, popłakałam się i obudziłam.