Ubawieni na śmierć

 Doktorze! Doktorze! co mi jest

To supermarketowe życie ciągnie się

Jak wygląda życie uczuciowe kolorowego telewizora

Jaki jest okres przydatności nastoletniej królowej

Kobieto zachodu

Dziewczyno zachodu

Ogar dziennikarstwa węszy w powietrzu

Gdy Jessica Hahn odchodzi

On chwyta się tego symbolu

Rozłączenia

Przyciągnięty złuszczającym się uczuciem

Celebryta dla zgnębionych ochrania ślicznotkę

Kobieto zachodu

Dziewczyno zachodu

A dzieci Melrose

Popisują się

Czy zero bezwzględne jest wystarczająco zimne

A w dolinie ciepło i czysto

Maluchy siedzą przed ekranami telewizorów

Brak myśli by myśleć

Brak łez by zapłakać

Wszyscy wyssani do sucha

Aż do ostatniego oddechu

Barman co mi jest

Dlaczego brakuje mi tchu

Kapitan powiedział pani wybaczy

Ale ten gatunek ubawił się na śmierć

Ubawił się na śmierć

Ubawił się na śmierć

Przyglądaliśmy się jak tragedia się rozwijała

Robiliśmy to co nam kazano

Kupowaliśmy i sprzedawaliśmy

To był największy spektakl na Ziemi

Ale kiedy się skończył

Wzdychaliśmy oooch i aaach

Prowadziliśmy nasze samochody wyścigowe

Zjadaliśmy nasze ostatnie słoiki kawioru

A gdzieś daleko w gwiazdach

Obserwator o przenikliwym wzroku

Wyśledził migające światło

Naszego ostatniego hurra

A gdy znaleźli nasze cienie

Zebrane dookoła telewizorów

Poszli za każdym tropem

Powtórzyli każdy test

Sprawdzili wszystkie dane na swoich listach

I potem obcy antropologowie

Przyznali, że są zakłopotani

Ale eliminując każdą możliwą przyczynę

Naszego smutnego końca

Zanotowali jedyne wyjaśnienie, które pozostało

Ten gatunek ubawił się na śmierć

Brak łez by zapłakać, nie zostały żadne uczucia

Ten gatunek ubawił się na śmierć

 

(przełączanie kanałów)

Alf Razzel : Lata później zobaczyłem nazwisko Billa Hubbarda na liście zaginionych pod Ares w trakcie ceremonii żałobnej. Kiedy zobaczyłem jego nazwisko, byłem całkiem jak skamieniały. To było tak, jakby teraz nagle był istotą ludzką, zamiast jakimś koszmarnym wspomnieniem tego, jak musiałem go zostawić, te wszystkie lata temu. Poczułem ulgę i od tej pory jestem szczęśliwszy, bo przedtem zawsze jak myślałem o nim, zadawałem sobie pytanie : „Czy było jeszcze coś co mogłem zrobić?” ( w tle: wolałbym umrzeć, wolałbym umrzeć). I to zawsze tak jakby mnie martwiło. Zobaczywszy go, jego imię na tej liście, wiesz, na ceremonii jest zawsze ta tajna, taka lista, ze wszystkimi nazwiskami – i zobaczenie jego nazwiska na tej liście na ceremonii żałobnej, w pewnym sensie zrzuciło mi kamień z serca, jeśli tak mogę powiedzieć.

Kobieta: Kiedy to było kiedy zobaczyłeś jego imię podczas tej ceremonii?

AR : Kiedy miałem 87 lat, to będzie w roku, 1984.

 

Tytuł oryginału : „Amused to death”

Autor : Roger Waters

 

To już ostatni utwór z płyty „Amused to death”  z 1992 roku.