Ulica Cedrowa

Biegłem w dół* ulicą

Strach był wszystkim co znałem

Szukałem duszy, która byłaby prawdziwa

Wtedy wpadłem na Ciebie

I to wiśniowe drzewo pokryte kwieciem

Było bramą ku słońcu

I przyjaźni, jak już jest zdobyta

Jest zdobyta, jest jednością

 

Północna dzielnica, tylko przez rzekę i już dzielnica południowa

Daleko stąd

Cała zieleń i całe złoto

Ból, który ukrywasz, radość, którą wstrzymujesz

Głupia duma, która wyrzuca cię za drzwi

Na Cedrową

 

Lunatykuję w dół drogi

Nie budząc się z tych snów

Bo to nigdy nie jest martwe, to tkwi w mojej głowie

Będąc nastolatkiem byłem w strefie wojennej

Wciąż stoję na tej ulicy

Wciąż potrzebuje wroga

Najgorszych nie mogę dojrzeć

Ty możesz... ty możesz

 

Północna dzielnica, tylko przez rzekę i już dzielnica południowa

Daleko stąd

Cała zieleń i całe złoto

Ból, który ukrywasz, radość, którą wstrzymujesz

Głupia duma, która wysyła cię po więcej

W górę Cedrowej

 

Jeśli drzwi są otwarte to nie kradzież

Nie możesz wrócić w miejsce, którego nigdy nie opuściłeś

Płatki kwiatów spadające z drzewa przykrywają ciebie i mnie

Symbole się zderzają, biblie się rozbijają

Pomaluj świat tak jak chcesz go widzieć

Czasami strach to jedyne miejsce, które możemy nazwać swoim domem

Ulica Cedrowa

 

Czy serce pęknięte

To serce otwarte?

Otwórz, otwórz! 

 

 

*określenia down/up the road są związane z numeracją budynków, nie ukształtowaniem terenu

 

Tytuł oryginału : „Cedarwood Road”

Autor : U2