Cóż to jest...

18.11.2010

Cóż to jest świat?... czym jest życie?....

Miejsce, gdzie zarabiamy na swoją przyszłość, w niebie, piekle, na kolejne wcielenie, na nirwanę. Taka poczekalnia. Szkoła, w której uczymy się tego, co dopiero przed nami. Cierpimy, płaczemy, śmiejemy się hedonistycznie pod wąsem albo mamy wszystko w d….

Świat wypadł mi z moich rąk…

Miejsce, gdzie życie jest możliwe. Dziwny zbieg okoliczności, układ słoneczny, księżyc, woda i życie. Przetrwać, dać życie kolejnym pokoleniom, przedłużyć  gatunek,  umrzeć. Pstryk. Światło zgasło, świat trwa bez nas…

¿Qué es la vida? Un frenesí.

¿Qué es la vida? Una ilusión,

una sombra, una ficción,

y el mayor bien es pequeño;

que toda la vida es sueño,

y los sueños, sueños son.

Półka w domu szalonego naukowca. Wymyślił świat, dał mu imię, zasady, reguły, fizykę, metafizykę i ludzkie odruchy. Nasz los wymyślony w jego mózgu, zapisany w html albo systemie dwójkowym. Pewnego dnia zdecyduje, że nasz czas dobiegł końca, naciśnie delete….

Czym jest me czucie?
Ach, iskrą tylko!
Czym jest me życie?
Ach, jedną chwilką!
Lecz te, co jutro rykną, czym są dzisiaj gromy?
Iskrą tylko.
Czym jest wieków ciąg cały, mnie z dziejów wiadomy?
Jedną chwilką.
Z czego wychodzi cały człowiek, mały światek?
Z iskry tylko.
Czym jest śmierć, co rozprószy myśli mych dostatek?
Jedną chwilką.
Czym był On, póki światy trzymał w swoim łonie?
Iskrą tylko.
Czym będzie wieczność świata, gdy On go pochłonie?
Jedną chwilką.
Reality show, telewidzowie na Melmak, Dantooine i setce innych oglądają jak sobie radzimy. Wstawili nam tu różne gatunki zwierząt, różne typy ludzi, każdy powinien mieszkać na oddzielnej planecie, a oni upchali nas tu i śmieją się, jak głosimy, że faceci są z Marsa. Z jakiego Marsa, z Modkelasdeki.  Jak nam oglądalność spadnie, to z nami skończą…
Życie to jest teatr -- mówisz, ciągle opowiadasz.
Życie to jest tylko kolorowa maskarada.
Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra.
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach -- to jest gra.

Życie to nie teatr -- ja ci na to odpowiadam.
Życie to nie tylko kolorowa maskarada.
Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest.
Wszystko przy nim blednie, blednie nawet sama śmierć.

Planeta  robotów, a my jako baterie. Dostarczamy im energii, a oni w zamian za to dostarczają nam piękne sny o rzeczywistości. Nie wszystkie piękne, podobno nie jesteśmy w stanie uwierzyć w rzeczywistość, która nie ma w sobie tragedii, klęsk, płaczu i zgrzytania zębów. Kiedyś przyjdzie ten jedyny i wszystko zacznie się od nowa. Take the blue pill…

Uparcie i skrycie
och życie kocham cię kocham cię
kocham cię nad życie
W każdą pogodę
potrafią dostrzec oczy moje młode
niebezpieczną twą urodę

Kocham cię życie
poznawać pragnę cię pragnę cię
pragnę cię w zachwycie
choć barwy ściemniasz
wierzę w światełko które rozprasza mrok

Geny. Samolubne stworzenia, wszystko podporządkowują sobie. Zależy im tylko na tym, żeby przetrwać, żeby stworzyć sobie idealnego nosiciela. W sumie mogłyby żyć gdziekolwiek, Wenus, Obłok Magellana, czarna dziura, supernowa, rajski ogród. Wybrały  Ziemię. Czy to dla nas przekleństwo, czy błogosławieństwo?...

Kiedy powiem sobie dość….

Inspiracje: Bóg,  Myslovitz, Darwin, Calderon de la Barca, Lem, Mickiewicz, South Park, Stachura, Matrix, Geppert, Dawkins, ONA.