Księga Estery jest króciutka, zaledwie 10 rozdziałów.
Wchodzi w skład Starego Testamentu. W Septuagincie i jej przekładach na inne
języki, znajduje się bezpośrednio po Księdze Judyty. Nazwana jest od imienia
głównej bohaterki, Estery. W niektórych odpisach łacińskiej Wulgaty występuje
jako Księga Aswerusa (zwanego także Assuerusem, lub Achaszweroszem, w formie
greckiej Kserksesem), od króla perskiego, odgrywającego w niej ważną rolę.
Żydzi nazywają ją Megilat 'Ester lub Megila („rulon", „zwój").
Na dworze Aswerusa w Suzie pojawia się młoda Żydówka Estera
i po oddaleniu przez króla jego żony Waszti zostaje jego żoną. Opiekun Estery
Mordechaj (Mardocheusz) zakazał jej wyjawiać swoje pochodzenie. Odkrywszy
spisek przeciw królowi, Mordechaj uprzedza władcę o zamachu na jego życie.
Największemu dostojnikowi dworskiemu Hamanowi Agagicie tymczasem udało się
wymóc na królu dekret przeciw Żydom, którzy mieli być zgładzeni. Estera - na
polecenie Mordechaja, stawia się przed królem i jednak przekonuje władcę do
cofnięcia dekretu.
Haman postanawia, że namówi króla, by powieszono Mordechaja
na palu. Tymczasem król czyta kroniki, z których dowiaduje się, że Mordechaj
wykrył zamach na jego życie, ale nie został za to nagrodzony. Gdy pojawia się
Haman, król pyta go, co należy uczynić
dla osoby, którą król chciałby uhonorować. Haman myśli, że chodzi o niego,
toteż podaje wyszukane propozycje, po czym otrzymuje polecenie, aby w ten sposób
uczcił Mordechaja.
Kiedy Estera wyjawia królowi, że Haman wydał ją wraz z jej
ludem na zagładę, Haman zostaje powieszony a Mordechaj zajmuje jego miejsce.
Żydom król zezwala zgładzić swych wrogów. Na cześć tych zajść wyznaczono święto
i dzień odpoczynku dla wszystkich Żydów zwane Purim, które odbywało się od tej
pory 14 i 15 dnia miesiąca Adar.
