boję się uwierzyć
że ta cisza jest już na zawsze
że już mnie nie dosięgną
***
drzwi spokojnie otwieram
jeszcze rzucam niespokojne spojrzenia
uciekam przed własnym cieniem
jak się masz? – ktoś pyta
mniej strachu
więcej nieufności
morze pamięci - odpowiadam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Możliwość komentowania została zablokowana ze wzglądu na zawieszenie działalności tego bloga. Zapraszam na mój drugi blog Karkonosze moja miłość - wystarczy kliknąć w obrazek z tym tytułem po lewej stronie.
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.